مقایسۀ اثربخشی روش آموزش معماهای فرضی کلبرگ، روش معماهای زندگی واقعی و روش القای هیجان مثبت بر تصمیم گیری اخلاقی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش روش معماهای فرضی کلبرگ، معماهای زندگی واقعی و القای هیجان مثبت بر تصمیم گیری اخلاقی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون ـ پس آزمون) با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانش آموزان دختر پایۀ اول دبیرستان شهر یاسوج در سال تحصیلی (93ـ1392) تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 120 دانش آموز دختر انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه 30نفری جایگزین شدند. مداخله در گروههای آزمایشی شامل 8جلسۀ 70 دقیقه ای، آموزش به کمک روش معماهای فرضی کلبرگ و معماهای زندگی واقعی بود، یک گروه هم تحت القای هیجان مثبت قرار گرفت. افرادگروه آزمایش و گواه تکلیف تصمیم گیری اخلاقی روزانه (استارکی و همکاران، 2011) را به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تمامی روش های مداخله بر تصمیم گیری اخلاقی مؤثر بوده اند (05/0p=).  نتایج آزمون تعقیبی l.s.d. نشان داد که بین گروه مداخله با گروه گواه (001/p=)، تفاوت معنی دار وجود داشت. هر چند، بین گروههای مداخله ای با یکدیگر تفاوت معنی داری وجود نداشت.